Çanakkale Savaşında Görevli Avustralyalı Bir Komutan Savaştan Yıllar Sonra Bir Söyleşide Savaşla İlgili Bir Anısı Sorulunca Şunları Anlattı…
Savaş Esnasında Karaya Çıkarma Yaptık Türk Askerleri İle Birbirimizi Öldürmek İçin Cebelleşiyorduk Tüfeklerimizin Ucunda Süngüler Ölmeye Hazır Vaziyette Bulunduğumuz Mevkideki Türk Askerlerini Temizlemeye Çalışıyorduk. Türkler İle Aramızda 10 İla 15 Metre Bir Mesafe Vardı. Derken Birden Bizim Bulunduğumuz Sipere Bir Bomba Düştü Ve Askerlerimin Bir Kısmı Öldü Ama Aralarından Bir Askerim Vardı Ki O Bacağı Kopmuş Vaziyette Yerde Acılar İçinde Kıvranıyordu Ama Yapacak Bir Şeyim Yoktu Çünkü Türkler Ellerinde Silahlarla Açığımızı Kolluyorlardı Geri Çekildik Ve 10 Metre Gerideki Sipere Yerleştik. Savaş Yine Devam Ediyordu Ve Benim Askerim Yerde Acılar İçinde Kıvranıyordu. O Anda Bir Türk Askerinin Siperinden Ayağa Kalktığını Gördüm Tam Hazırlandım Onu Vuracaktım Ki Elindeki Silahı Yere Bıraktı. Ne Yapmaya Çalıştığına Anlam Veremiyordum. Ama Elinde Silahı Yoktu Onu Vuramazdım Buna Vicdanım Elvermezdi Derken O Türk Askeri Hemen Az İleride Bacağı Kopmuş Vaziyette Acılar İçerisinde Kıvranan Askerimin Kopan Bacağını Eline Aldı Ardından Yerdeki Askerimi Kucakladı Ve Bizim Siperimize Doğru Götürmeye Başladı. Tam Bizim Siperimiz Önüne Gelince Askerimi Yavaşça Yere Bıraktı Ve Kopan Bacağını Da Bana Verdi. Ve Arkasını Dönerek Siperine Gitti Silahını Eline Aldı Ve Tekrar Bizimle Savaşmaya Başladı. Savaş Bitti Ve Yenildik Ülkemize Geri Döndük. Ömrüm Boyunca Bir Çok Savaşa Katıldım Ve Bir Çok Milletle Mücadele Ettim ama Türk Milleti Kadar Cesur Ve İnançlı İnsana Değer Veren Bir Millet Daha Görmedim. Şundan Eminim Ki Türk Milleti Çanakkale Savaşındaki Azim Ve Kararlılığı İle Girdiği Hiçbir Savaşı Kaybetmez…
Konu: ey türk askeri.... 
